چرا آپاندیس پاره می‌شود؟

چرا آپاندیس پاره می‌شود؟

پاره شدن آپاندیس,بیماری پاره شدن آپاندیس,پاره شدن آپاندیس در بارداری,علائم پاره شدن آپاندیس,درمان پاره شدن آپاندیس,درمان پاره شدن آپاندیس با طب سوزنی,مواد غذایی مناسب برای درمان پاره شدن آپاندیس,پاره شدن آپاندیس را چگونه درمان کنیم,پاره شدن آپاندیس در کودکان,پاره شدن آپاندیس در بزرگسالان,پاره شدن آپاندیس در نوزادان,پاره شدن آپاندیس در بهار,پاره شدن آپاندیس در تابستان,پاره شدن آپاندیس در پاییز,پاره شدن آپاندیس در زمستان,آشنایی با پاره شدن آپاندیس,همه چیز در مورد پاره شدن آپاندیس,پاره شدن آپاندیس واگیردار است,پاره شدن آپاندیس و درمان آن,ورزشهای مناسب برای درمان پاره شدن آپاندیس

به گزارش بی اس ام اس دکترشیرویی آپاندیس را یک عضو لنفاوی مهم بدن عنوان کرد که در حفاظت از بدن در برابر بیماری‌ها نقش دارد.در برخی از موارد مجاری آپاندیس توسط یک جسم خارجی مسدود می‌شود و همین امر سبب بروز آپاندیسیت خواهد شد.به گفته این پزشک متخصص، آپاندیسیت در کودکان زیر دو سال و افراد بالای 60 سال که غدد لنفاوی کم کم تحلیل می‌رود کمتر دیده می شود، اما در همه افراد و همه محدوده‌های سنی قابل مشاهده است.شیرویی درد شکم خصوصا در محدوده دور ناف به سمت راست و پایین را مهمترین علامت آپاندیسیت عنوان و خاطرنشان کرد: در برخی از موارد فرد دچار تهوع و استفراغ هم می‌شود.وی زمانی که طول می کشد تا آپاندیسیت به پارگی آپاندیس منجر شود را 24 تا 48 ساعت اعلام کرد.

پارگی آپاندیس بیشتر در کودکان و افراد مسن رخ می دهد که نمی‌توانند درد و مشکل خود را به درستی بیان کنند.شیرویی با اشاره به اینکه تنها راه درمان آپاندیسیت جراحی است، یادآوری کرد: با آغاز درد فرد باید هرچه سریع تر به بیمارستان مراجعه کند و اگر در مراحل اول عمل شود آپاندیس پاره نخواهد شد.

حتی اگر آپاندیس فرد هم پاره شود باز عمل جراحی لازم است.وی معتقد است: از زمانی که فرد دچار درد آپاندیس می‌شود تا زمانی که به بیمارستان مراجعه می‌کند باید از خوردن غذا و مسکن خودداری کند.اگرچه آپاندیس در حفاظت از بدن نقش دارد، اما برداشته شدن آن مشکل حادی برای فرد ایجاد نمی‌کند.

منبع:tabnak.ir

چرا آپاندیس پاره می‌شود؟

آنچه باید دربارۀ لنفوم هوچکین بدانید

آنچه باید دربارۀ لنفوم هوچکین بدانید

لنفوم هوچکین,بیماری لنفوم هوچکین,لنفوم هوچکین در بارداری,علائم لنفوم هوچکین,درمان لنفوم هوچکین,درمان لنفوم هوچکین با طب سوزنی,مواد غذایی مناسب برای درمان لنفوم هوچکین,لنفوم هوچکین را چگونه درمان کنیم,لنفوم هوچکین در کودکان,لنفوم هوچکین در بزرگسالان,لنفوم هوچکین در نوزادان,لنفوم هوچکین در بهار,لنفوم هوچکین در تابستان,لنفوم هوچکین در پاییز,لنفوم هوچکین در زمستان,آشنایی با لنفوم هوچکین,همه چیز در مورد لنفوم هوچکین,لنفوم هوچکین واگیردار است,لنفوم هوچکین و درمان آن,ورزشهای مناسب برای درمان لنفوم هوچکین

به گزارش بی اس ام اس تحقیقات روی سرطان، منجر به پیشرفت‌هایی در مبارزه با لنفوم هوچکین شده است. امروزه می‌توان بیش‌تر کسانی که لنفوم هوچکین در آنها تشخیص داده شده را درمان، یا بیماریشان را برای چندین سال مهار کرد. تحقیقات مداوم، این نوید را می‌دهند که می‌توان در آینده انتظار داشت تعداد بیش‌تری از مبتلایان به این سرطان با موفقیت درمان شوند.این مقاله منحصراً دربارۀ لنفوم هوچکین است. و حاوی مطلبی در مورد لنفوم غیرهوچکین (NHL (Non- Hodgkins Lymphoma نیست.در این مقاله دربارۀ تشخیص، تعیین مرحلۀ سرطان، درمان و پیگیری سلامت بیمار پس از درمان صحبت شده است. دانستن مراقبت‌های پزشکی مربوط به لنفوم هوچکین می‌تواند به بیماران کمک کند تا نقش فعالی در انتخاب گزینه‌های درمانی خود داشته باشند.در این مقاله، فهرستی از سؤال‌هایی که می‌توانید آنها را از پزشک خود بپرسید آمده است. بسیاری، همراه داشتن فهرست پرسش‌های مورد نظر خود را در جلسۀ ملاقات با پزشک مفید می‌دانند. برای به یاد داشتن صحبت‌های پزشک می‌توانید یادداشت‌برداری کنید و یا از او اجازه بگیرید تا حرف‌هایش را ضبط کنید. همچنین می‌توانید هنگام ملاقات با پزشک، یکی از اعضای خانواده یا دوستان را به‌منظور شرکت در بحث‌ها، یاداشت‌برداری یا تنها برای گوش کردن به مطالب مطرح شده همراه خود ببرید.

لنفوم هوچکین چیست؟
لنفوم هوچکین، سرطانی است که در سلول‌های سیستم ایمنی آغاز می‌شود. سیستم ایمنی وظیفۀ مبارزه با عفونت‌ها و دیگر بیماری‌ها را دارد.دستگاه لنفاوی بخشی از سیستم ایمنی است، و شامل اجزای زیر است عروق لنفاوی: دستگاه لنفاوی دارای شبکه‌ای از عروق لنفاوی است. عروق لنفاوی در تمام بافت‌های بدن گسترده‌اند.لنف: عروق لنفاوی حامل مایع شفافی به‌نام لنف هستند. لنف حاوی گلبول‌های سفید است، به‌خصوص لنفوسیت‌هایی مانند سلول‌های B و سلول‌های T .غدد لنفاوی: عروق لنفاوی به توده‌های بافتی کوچک و گردی به نام غدد لنفاوی متصلند. گروه‌هایی از غدد لنفاوی را می‌توان در گردن، زیر بغل‌ها، قفسۀ سینه، شکم و کشالۀ ران یافت. غدد لنفاوی گلبول‌های سفید را ذخیره می‌کنند. آنها باکتری‌ها یا دیگر مواد مضری را که ممکن است وارد لنف شده باشند گرفتار کرده و از بین می‌برند.بخش‌های دیگر دستگاه لنفاوی: بخش‌های دیگر دستگاه لنفاوی عبارتند از لوزه‌ها، غدۀ تیموس و طحال. همچنین می‌توان بافت‌های لنفاوی را در بخش‌های دیگر بدن، از جمله معده، پوست و رودۀ کوچک نیز یافت. از آنجا که بافت‌های لنفاوی در بسیاری از قسمت‌های بدن وجود دارند، لنفوم هوچکین می‌تواند تقریباً در هر قسمتی از بدن آغاز شود. معمولاً، این سرطان اول در غدد لنفاوی بالای دیافراگم – ماهیچه‌ای باریک که قفسۀ سینه را از شکم جدا می‌کند- دیده می‌شود. اما ممکن است لنفوم هوچکین، در یک گروه از غدد لنفاوی دیده شود. گاهی این سرطان در دیگر بخش‌های دستگاه لنفاوی آغاز می‌شود.

سلول‌های لنفوم هوچکین
لنفوم هوچکین وقتی ایجاد می‌شود که یک لنفوسیت (معمولاً از نوع سلول  B)  غیرطبیعی شود. این سلول غیرطبیعی را سلول رید – اشتنبرگ (Reed-Stenberg Cell) می‌نامندسلول رید – اشتنبرگ برای تکثیر خود، شروع به تقسیم شدن می‌کند. سلول‌های جدید نیز به نوبۀ خود دوباره و چندباره تقسیم می‌شوند و سلول‌های غیرطبیعی بیش‌تری ایجاد می‌کنند. این سلول‌های غیرطبیعی وقتی باید، نمی‌میرند. همچنین از بدن در برابر عفونت‌ها یا دیگر بیماری‌ها نیز محافظت نمی‌کنند. افزایش تدریجی سلول‌های اضافی، موجب تشکیل توده‌ای بافتی به‌نام غده یا تومور می‌شود.برای آگاهی بیش‌تر دربارۀ لنفوم هوچکین گسترش یافته به بخش تعیین مرحلۀ سرطان مراجعه کنید.

عوامل خطرزا
پزشکان چیز زیادی دربارۀ دلیل ابتلای یک فرد به لنفوم هوچکین و عدم ابتلای فردی دیگر را به این نوع سرطان نمی‌دانند. اما بررسی‌ها نشان داده‌ برخی عوامل خطرزا، احتمال ابتلا به این سرطان را افزایش می‌دهند.

عوامل خطرزای مربوط به لنفوم هوچکین عبارتند از:
برخی از ویروس‌ها: ابتلا به ویروس اپشتاین – بار (EBV (Epstein Bar Virus یا ویروس اختلال در سیستم ایمنی انسانی (Human Immunodeficiency Virus(HIV می‌تواند خطر ابتلا به لنفوم هوچکین را افزایش دهد. لنفوم مسری نیست.سیستم ایمنی ضعیف: اگر فردی سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشد (مثلاً در صورت ابتلا به یک بیماری وراثتی یا استفادۀ داروهای خاص پس از پیوند عضو)، خطر ابتلا به لنفوم هوچکین در وی بالا می‌رود.سن: لنفوم هوچکین در میان نوجوانان و بزرگسالان 15 تا 35 ساله، و بزرگسالانی که بالای 50 سال سن دارند، شایع‌تر است.سابقۀ خانوادگی: احتمال ابتلای اعضای خانواده – به‌خصوص برادران و خواهران- فرد مبتلا به لنفوم هوچکین یا دیگر انواع لنفوم، به این سرطان بیش‌تر از دیگران است داشتن یک یا چند عامل خطرزا به معنای ابتلای قطعی فرد به لنفوم هوچکین نیست. بیش‌تر آنهایی که دارای عوامل خطرزا هستند، هرگز به سرطان مبتلا نمی‌شوند.

علائم
لنفوم هوچکین می‌تواند موجب بروز علائم متعددی شود:
    تورم (بدون درد) غدد لنفاوی موجود در گردن، زیر بغل‌ها یا کشالۀ ران.
    کاهش بی‌دلیل وزن.
    تب دائم.
    تعرق شدید شبانه.
    خارش پوست.
    سرفه، مشکلات تنفسی یا درد قفسۀ سینه.
    ضعف یا خستگی دائم.

در بیش‌تر موارد، این علائم ناشی از سرطان نیستند. عفونت‌ها یا دیگر بیماری‌ها هم می‌توانند موجب بروز این علائم شوند. کسی که این علائم را بیش از دو هفته داشته باشد باید به پزشک مراجعه کند تا مشکلاتش تشخیص داده شده و درمان شود.

تشخیص لنفوم هوچکین
در صورتی‌که غدد لنفاوی شما متورم شده یا علائمی دارید که ممکن است ناشی از لنفوم هوچکین باشد، پزشک تلاش می‌کند تا دلیل این مشکل را بیابد، و در این جهت دربارۀ سابقۀ پزشکی شخصی و خانوادگی شما سؤال‌هایی خواهد کرد.

ممکن است لازم باشد برخی از آزمایش‌های زیر روی شما انجام شود:
معاینۀ فیزیکی: پزشک، وجود تورم در غدد لنفاوی را در گردن، زیر بغل‌ و کشالۀ ران معاینه می‌کند. وی همچنین وجود تورم را در طحال یا کبد نیز مورد بررسی قرار می‌دهد.آزمایش‌های خون: آزمایشگاه، آزمایش شمارش کامل سلول‌های خون را جهت بررسی تعداد گلبول‌های سفید و سلول‌ها و مواد دیگر انجام می‌دهد.عکس‌برداری از قفسۀ سینه با اشعۀ ایکس: تصاویری که با استفاده از اشعۀ ایکس گرفته شده‌اند، ممکن است غدد لنفاوی متورم یا دیگر نشانه‌های بیماری را در قفسۀ سینۀ شما نشان دهند.نمونه‌برداری: نمونه‌برداری تنها روش قطعی تشخیص لنفوم هوچکین است. ممکن است پزشک یک غدۀ لنفاوی شما را به‌طور کامل بردارد (نمونه‌برداری کامل (Excisional Biopsy) و یا تنها بخشی از یک غدۀ لنفاوی را بردارد (نمونه‌برداری برشی (Incisional Biopsy) . معمولاً نمی‌توان با یک سوزن ظریف (بیوپسی سوزنی) از غدۀ لنفاوی به میزانی که برای آسیب‌شناس جهت تشخیص وجود لنفوم هوچکین کافی باشد، نمونه برداشت. بهترین روش، برداشتن کامل غدۀ لنفاوی است.آسیب‌شناس از یک میکروسکوپ استفاده می‌کند تا وجود سلول‌های لنفوم هوچکین را در این بافت بررسی کند. بیماری که به لنفوم هوچکین مبتلاست، معمولاً سلول‌های بزرگ و غیرطبیعی به نام سلول‌های رید – اشتنبرگ دارد. این سلول‌ها در بدن کسانی که به لنفوم مبتلا نیستند دیده نمی‌شود. به تصویر سلول رید- اشتنبرگ نگاه کنید.

سؤال‌هایی که می‌توانید قبل از نمونه‌برداری از پزشک بپرسید:
    نمونه‌برداری چگونه انجام می‌شود؟
    آیا لازم است در بیمارستان بستری شوم؟
    آیا باید برای آماده شدن جهت نمونه‌برداری، کاری انجام دهم؟
    چقدر طول می‌کشد؟ آیا در طول نمونه‌برداری هشیار خواهم بود؟ آیا نمونه‌برداری درد دارد؟
    آیا خطراتی هم دارد؟ احتمال تورم، عفونت یا خونریزی پس از نمونه‌برداری چقدر است؟
    چقدر طول می‌کشد تا بهبود پیدا کنم؟
    چه زمانی نتایج نمونه‌برداری را خواهم فهمید؟ چه کسی نتایج را برایم توضیح خواهد داد؟
    اگر سرطان داشته باشم، چه کسی دربارۀ گام‌های بعدی با من صحبت خواهد کرد؟ چه زمانی؟

انواع لنفوم هوچکین
آسیب‌شناس در صورت پی بردن به وجود لنفوم هوچکین، نوع آن را گزارش می‌دهد. لنفوم هوچکین دو نوع عمده دارد:لنفوم هوچکین کلاسیک: بیش‌تر مبتلایان به لنفوم هوچکین، به نوع کلاسیک آن مبتلا هستند.لفنوم هوچکین ندولر با غلبه لنفوسیتی (Nodular Lymphocyte-Predominant Hodgkin Lymphoma): این نوع لنفوم هوچکین بسیار نادر است. به سلول غیرطبیعی این نوع، سلول پاپ‌کُرن (Popcorn Cell) می‌گویند. ممکن است درمان این نوع سرطان، با نوع کلاسیک آن متفاوت باشد.

تعیین مرحلۀ سرطان
پزشک برای تعیین بهترین برنامۀ درمانی لازم است میزان گسترش (مرحلۀ) لنفوم هوچکین را بداند. تعیین مرحلۀ سرطان، تلاشی دقیق جهت پی بردن به آن نواحی از بدن است که درگیر سرطان هستند.لنفوم هوچکین معمولاً از یک گروه از غدد لنفاوی به گروهی دیگر سرایت می‌کند. مثلاً، لنفومی که در غدد لنفاوی گردن آغاز می‌شود، ممکن است اول به غدد لنفاوی بالای تَرقوه‌ها، و سپس به غدد لنفاوی زیر بغل‌ها و درون قفسۀ سینه سرایت کند.به مرور، سلول‌های لنفوم می‌توانند به عروق خونی حمله کرده و تقریباً به تمام قسمت‌های بدن سرایت کنند. مثلاً ممکن است به کبد، ریه‌ها و مغز استخوان حمله کنند.

تعیین مرحلۀ سرطان شامل یک یا چند آزمایش زیر است:
سی.تی.اسکن: به وسیلۀ یک دستگاه اشعۀ ایکس متصل به کامپیوتر، تعدادی عکس دقیق از قفسۀ سینه، شکم و لگن بیمار می‌گیرند. ممکن است به بیمار مادۀ حاجب (Contrast Material) تزریق کنند. همچنین ممکن است از بیمار بخواهند نوع دیگری از مادۀ حاجب را بنوشد. مادۀ حاجب مشاهدۀ غدد لنفاوی متورم و دیگر نواحی شکم را در تصاویر اشعۀ ایکس برای پزشک ساده‌تر می‌کند.ام آر آی: از یک دستگاه قوی مغناطیسی متصل به کامپیوتر برای تهیۀ عکس‌های دقیق از استخوان‌ها، مغز یا دیگر بافت‌های بیمار استفاده می‌کنند. پزشک می‌تواند این عکس‌ها را روی مانیتور مشاهده و یا آنها را روی فیلم چاپ کند.اسکن PET: به بیمار مقدار کمی ماده قندی رادیواکتیو تزریق می‌کنند. سپس به‌وسیلۀ دستگاهی از چگونگی مصرف آن قند توسط سلول‌های بدن عکس‌های کامپیوتر‌ی می‌گیرند. سلول‌های لنفوم این قند را سریع‌تر از سلول‌های طبیعی مصرف می‌کنند، و تصویر نواحی آلوده به لنفوم، در عکس‌ها واضح‌تر از دیگر نواحی خواهد بود.نمونه‌برداری از مغز استخوان: پزشک از سوزنی ضخیم برای برداشتن نمونۀ کوچکی از استخوان و مغز استخوان لگن خاصره یا یک استخوان بلند دیگر استفاده می‌کند، وسپس آسیب‌شناس نمونه را به لحاظ وجود سلول‌های لنفوم هوچکین مورد بررسی قرار می‌دهد.دیگر روش‌های تعیین مرحلۀ سرطان می‌تواند شامل نمونه‌برداری از غدد لنفاوی دیگر، کبد یا بافت‌های دیگر باشد.

پزشک موارد زیر را جهت تعیین مرحلۀ لنفوم هوچکین در نظر می‌گیرد:
    تعداد غدد لنفاوی دارای سلول‌های لنفوم هوچکین.
    اینکه این غدد لنفاوی در یک طرف دیافراگم قرار دارند، یا در هر دو طرف آن.
    اینکه سرطان به مغز استخوان، طحال، کبد یا ریه سرایت کرده است یا نه؟

مراحل لنفوم هوچکین به‌ترتیب زیر تعریف می‌شوند:
     A: بیمار کاهش وزن، تعرق شبانۀ شدید یا تب ندارد.
     B: بیمار دچار کاهش وزن، تعرق شبانۀ شدید یا تب شده است.

درمان
شیمی‌درمانی
پرتودرمانی
پیوند سلول‌های بنیادی
پزشک شما گزینه‌های درمانی و نتایج مورد انتظار هر یک را برای شما توضیح می‌دهد. شما و پزشکتان می‌توانید همراه با یکدیگر برنامه‌ای درمانی تهیه کنید که مناسب نیازهای شما باشد.ممکن است پزشک، شما را به یک متخصص ارجاع دهد، یا اینکه خود شما از وی بخواهید پزشک متخصصی را معرفی کند. متخصصانی که در درمان لنفوم هوچکین فعالیت دارند شامل متخصص خون‌شناسی، متخصص سرطان‌شناسی (اونکولوژی) و متخصص پرتودرمانی هستند. پزشک ممکن است یک متخصص خون را به شما معرفی کند که در زمینۀ درمان لنفوم هوچکین تخصص دارد. اغلب، چنین پزشکانی با مراکز آموزشی همکاری دارند. ممکن است یک پرستار و یک متخصص تغذیۀ معتبر نیز عضو گروه بهیاری شما باشند.

انتخاب روش درمانی عمدتاً به موارد زیر بستگی دارد:
    نوع لنفوم هوچکین بیمار (بیش‌تر بیماران به لنفوم هوچکین کلاسیک مبتلا هستند).
    مرحلۀ سرطان (محلی که لنفوم در آن وجود دارد).
    اینکه آیا پهنای تومور بیش از 4 اینچ (10 سانتی‌متر) است یا نه.
    سن بیمار.
    اینکه بیمار دچار کاهش وزن، تعرق شبانۀ شدید یا تب باشد یا نه.

ممکن است افراد مبتلا به لنفوم هوچکین را با استفاده از شیمی‌درمانی، پرتودرمانی یا هر دو روش درمان کنند.در صورتی‌که لنفوم هوچکین پس از پایان درمان بازگردد، پزشکان به این حالت بازگشت (Relapse) یا عود (Recurrence) می‌گویند. ممکن است مبتلایان به لنفوم هوچکینی که پس از به پایان رسیدن درمان بازگشته، تحت درمان با میزان‌های بالای شیمی‌درمانی، پرتودرمانی یا هر دو، و پس از آن پیوند سلول‌های بنیادی قرار بگیرندبهتر است بدانید که عوارض جانبی درمان چیستند و درمان چگونه بر فعالیت‌های روزمرۀ شما تأثیر می‌گذارد. از آنجا که شیمی‌درمانی و پرتودرمانی اغلب به سلول‌ها و بافت‌های سالم نیز آسیب می‌رسانند، معمولاً موجب عوارض جانبی می‌شوند. ممکن است عوارض جانبی برای افراد مختلف، یکی نباشد، و همین‌طور ممکن است از یک مرحلۀ درمان به مرحله‌ای دیگر نیز متفاوت باشند. پیش از آغاز درمان، گروه مراقبت پزشکی شما عوارض جانبی احتمالی را برایتان توضیح می‌دهند و روش‌هایی را پیشنهاد می‌کنند که می‌تواند در مدیریت این عوارض یاریتان کند. هر چه سن بیمار پایین‌تر باشد، راحت‌تر می‌تواند با درمان و عوارض جانبی آن کنار بیاید.شما می‌توانید در هر مرحله از سرطان، از مراقبت حمایتی برخوردار شوید. مراقبت حمایتی، روشی درمانی است جهت پیش‌گیری از عفونت یا مبارزه با آن، مهار درد و دیگر علائم، درمان عوارض جانبی درمان و کمک به بیمار در کنار آمدن با تأثیرات عاطفی که ممکن است بر اثر تشخیص سرطان ایجاد شود.  بهتر است با پزشک خود دربارۀ شرکت در یک پژوهش بالینی – نوعی بررسی تحقیقاتی روی روش‌های جدید درمان- صحبت کنید.

سؤال‌هایی که می‌توانید پیش از آغاز درمان از پزشک بپرسید:
    به چه نوعی از لنفوم هوچکین مبتلا هستم؟ می‌توانید یک نسخه از گزارش آسیب‌شناس را به من بدهید؟
    بیماریم در چه مرحله‌ای است؟ تومورها در کدام ناحیه قرار دارند؟
    گزینه‌های درمان چیستند؟ شما کدام‌یک را پیشنهاد می‌کنید؟ چرا؟
    آیا بیش از یک روش درمانی روی من انجام می‌شود؟
    خطرات و عوارض جانبی احتمالی هر یک از روش‌های درمانی چیستند؟ برای مهار عوارض جانبی چه کار می‌توانیم بکنیم؟
    درمان چقدر طول می‌کشد؟
    برای آماده شدن جهت درمان چه کاری باید بکنم؟
    آیا لازم است در بیمارستان بستری شوم؟ اگر چنین است، چه مدت زمانی؟
    هزینۀ درمان حدوداً چقدر خواهد بود؟ آیا بیمه‌ این هزینه را پوشش می‌دهد؟
    تأثیر درمان بر فعالیت‌های روزمره‌ام چگونه خواهد بود؟
    آیا شرکت در یک پژوهش بالینی برایم مناسب است؟
    پس از به پایان رسیدن درمان، هر چند وقت یکبار باید برای معاینه مراجعه کنم؟

شیمی‌درمانی
در شیمی‌درمانی لنفوم هوچکین از دارو جهت از بین بردن سلول‌های سرطانی لنفوم استفاده می‌شود. به این روش، درمان فراگیر می‌گویند، به این دلیل که داروها وارد جریان خون می‌شوند. داروها می‌توانند به سلول‌های لنفوم موجود در تقریباً تمام قسمت‌های بدن برسند.معمولاً در این روش، بیش از یک دارو مورد استفاده قرار می‌گیرد. بیش‌تر داروهای مخصوص لنفوم هوچکین از طریق رگ (درون‌وریدی) به بیمار تزریق می‌شوند، اما برخی از آنها نیز خوراکی هستند.شیمی‌درمانی به شکل دوره‌ای انجام می‌شود. بیمار یک دورۀ درمان و سپس یک دورۀ استراحت خواهد داشت. مدت دورۀ استراحت و تعداد دوره‌های درمان به مرحلۀ سرطان و داروهای ضد سرطان مورد استفاده بستگی دارد.درمان در درمانگاه، مطب پزشک یا خانه انجام می‌شود. گاهی لازم است برخی بیماران برای درمان، در بیمارستان بستری شوند.عوارض جانبی عمدتاً به نوع داروهای مورد استفاده و میزان آنها بستگی دارد. این داروها می‌توانند به سلول‌های طبیعی که به سرعت تقسیم می‌شوند آسیب بزنند:سلول‌های خونی: هنگامی‌که شیمی‌درمانی میزان سلول‌های خونی سالم را کاهش می‌دهد، احتمال ابتلای بیمار به عفونت، کبودی یا خونریزی و احساس ضعف و خستگی شدید، بیش‌تر می‌شود. گروه مراقب، آزمایش‌های خون را روی شما انجام می‌دهند تا میزان سلول‌های سالم خون شما را بررسی کنند. در صورت پایین بودن میزان این سلول‌ها، داروهایی هستند که می‌توانند به شما در تولید سلول‌های خونی جدید کمک کنند.سلول‌های موجود در ریشۀ مو: شیمی‌درمانی ممکن است موجب ریزش مو شود ولی باید بدانید که اگر دچار ریزش مو شوید، موهایتان دوباره رشد خواهد کرد اما ممکن است تا حدودی رنگ و بافت آن، با قبل متفاوت باشد.سلول‌های تشکیل‌دهندۀ غشاء دستگاه گوارش (Digestive Tract): شیمی‌درمانی می‌تواند موجب کاهش اشتها، حالت تهوع و استفراغ، اسهال یا زخم‌های دهان و لب‌ها شود. دربارۀ داروها و روش‌های دیگری که می‌تواند به شما در کنار آمدن با این مشکلات کمک کنند، با گروه مراقب خود مشورت کنید.

برخی از انواع شیمی‌درمانی می‌تواند موجب ناباروری شود:
مردان: شیمی‌درمانی می‌تواند به سلول‌های اسپرم آسیب بزند. چون این تغییرات ایجاد شده در اسپرم‌ها ممکن است دائمی باشند، عده‌ای از بیماران مرد، پیش از درمان، اسپرم خود را در آزمایشگاه منجمد و ذخیره می‌کنند (ذخیرۀ اسپرم).زنان: شیمی‌درمانی می‌تواند به تخمدان‌ها آسیب برساند. زنانی که می‌خواهند در آینده باردار شوند باید با گروه مراقب خود دربارۀ روش‌های ذخیرۀ تخمک پیش از آغاز درمان مشورت کنندبرخی از داروهای مورد استفاده در درمان لنفوم هوچکین می‌تواند بعدها موجب بیماری‌های قلبی یا سرطان شود. برای به‌دست آوردن اطلاعات مربوط به معاینات پس از پایان درمان به بخش پیگیری سلامت بیمار پس از درمان مراجعه کنید.سؤال‌هایی که می‌توانید پیش از شیمی‌درمانی از پزشک بپرسید   در درمان من از چه دارویی استفاده خواهد شد؟ فواید مورد انتظار این دارو چیست؟درمان چه وقت آغاز می‌شود؟ آیا می‌توانم پس از به پایان رسیدن آن خودم تا منزل رانندگی کنم؟ در حین درمان چه کارهایی می‌توانم برای مراقبت از خود انجام دهم؟چگونه متوجه میزان اثربخشی درمان خواهیم شد؟ در صورت بروز کدام عوارض جانبی باید شما را در جریان قرار دهم؟ آیا می‌توان از بروز این عوارض جانبی جلوگیری، یا آنها را درمان کرد؟  آیا دچار عوارض بلند مدت نیز خواهم شد؟

پرتودرمانی
در پرتودرمانی (که رادیوتراپی نیز نامیده می‌شود) مربوط به لنفوم هوچکین از اشعه‌های پرانرژی جهت از بین بردن سلول‌های لنفوم استفاده می‌شود. این روش می‌تواند موجب کاهش اندازۀ تومور شود و به مهار درد کمک کند.توسط دستگاه بزرگی این اشعه‌ را به سمت نواحی تجمع غدد لنفاوی که درگیر لنفوم شده‌اند هدف‌گیری و شلیک می‌کنند. این روش، یک درمان موضعی است، زیرا تنها بر سلول‌های موجود در ناحیۀ تحت درمان تأثیر می‌گذارد. بیش‌تر بیماران برای درمان، به مدت چند هفته و هفته‌ای 5 روز به بیمارستان مراجعه می‌کنند.عوارض جانبی پرتودرمانی عمدتاً به میزان اشعه و آن ناحیه‌ای از بدن که تحت درمان قرار دارد بستگی دارد. مثلاً، پرتودرمانی در ناحیۀ شکم می‌تواند موجب حالت تهوع، استفراغ و اسهال شود. در صورتی‌که قفسۀ سینه و گردن تحت درمان قرار بگیرند، ممکن است بیمار دچار گلو درد و خشکی گلو و اختلال در بلع شود.علاوه براین، ممکن است پوست بیمار در نواحی تحت درمان قرمز، خشک و حساس شود، و یا بیمار موهای خود را در ناحیۀ تحت درمان از دست بدهد.ممکن است بسیاری از افراد در حین پرتودرمانی و به‌خصوص در هفته‌های آخر درمان، دچار خستگی شدید شوند. استراحت مهم است، اما پزشکان معمولاً به بیماران توصیه می‌کنند تا جایی که امکان دارد، فعالیت کنندبا اینکه عوارض جانبی پرتودرمانی می‌تواند ناراحت‌کننده باشد، معمولاً می‌توان آنها را مهار یا درمان کرد. با پزشک خود دربارۀ روش‌های تخفیف این مشکلات صحبت کنید.همچنین دانستن این مطلب که در بیش‌تر موارد عوارض جانبی دائمی نیستند نیز می‌تواند آرامش‌بخش باشد. با این‌حال، بهتر است با پزشک خود دربارۀ عوارض بلند مدت پرتودرمانی صحبت کنید. ممکن است پس از به پایان رسیدن درمان، احتمال ابتلای به سرطان ثانویه افزایش یابد. همچنین، پرتودرمانی در ناحیۀ قفسۀ سینه می‌تواند موجب بیماری‌های قلبی یا آسیب رسیدن به ریه‌ها شودپرتودرمانی در ناحیۀ لگن می‌تواند موجب ناباروری شود. از دست دادن توانایی باروری با توجه به سن بیمار موقتی یا دائم خواهد بود:مردان: در صورتی‌که پرتودرمانی در ناحیۀ لگن انجام شود، ممکن است به بیضه‌ها آسیب برسد. ذخیرۀ اسپرم پیش از درمان می‌تواند یکی از گزینه‌های انتخابی باشد.زنان: پرتودرمانی در ناحیۀ لگن می‌تواند به تخمدان آسیب برساند. دوره‌های قاعدگی ممکن است متوقف شود و زنان دچار گر گرفتگی و خشکی واژن شوند. ممکن است در زنان جوان‌تر دوره‌های قاعدگی دوباره آغاز شود. زنانی که می‌خواهند پس از پرتودرمانی باردار شوند باید پیش از آغاز درمان با گروه مراقب خود دربارۀ روش‌های ذخیرۀ تخمک‌هایشان صحبت کنند.شاید مطالعۀ مقاله شما و پرتودرمانی انجمن ملی سرطان برای شما مفید باشد.

سؤال‌هایی که می‌توانید پیش از انجام پرتودرمانی بپرسید:
    چرا لازم است این درمان روی من انجام شود؟
    درمان چه زمانی آغاز می‌شود؟ چه زمانی به پایان می‌رسد؟
    در حین درمان، چه حالی خواهم داشت؟
    چگونه می‌توانیم از اثربخشی پرتودرمانی باخبر شویم؟
    آیا ممکن است دچار عوارض جانبی بلند مدت شوم؟

پیوند سلول‌های بنیادی
اگر لنفوم هوچکین پس از درمان بازگردد، ممکن است روی بیمار پیوند سلول‌های بنیادی انجام دهند. پیوند سلول‌های بنیادی خون‌ساز خود بیمار (پیوند سلول‌های بنیادی اتولوگ) به بیمار این امکان را می‌دهد که توانایی دریافت میزان‌های بالای شیمی‌درمانی، پرتودرمانی یا هر دو را داشته باشید. میزان‌های بالای این روش‌های درمانی هم سلول‌های لنفوم هوچکین را تخریب می‌کند و هم به سلول‌های خونی سالم موجود در مغز استخوان آسیب می‌زند.پیوند سلول‌های بنیادی در بیمارستان انجام می‌شود. پیش از آنکه بیمار تحت درمان با میزان بالای پرتو یا دارو قرار گیرد، سلول‌های بنیادی وی را برمی‌دارند و ممکن است روی آنها جهت از بین بردن سلول‌های لنفوم احتمالی موجود، فرایندهایی انجام دهند. سپس سلول‌های بنیادی بیمار را منجمد و ذخیره می‌کنند. پس از آنکه بیمار جهت از بین بردن سلول‌های لنفوم هوچکین تحت درمان با میزان‌های بالای پرتو یا دارو قرار گرفت، یخ سلول‌های بنیادی ذخیره شدۀ وی را آب می‌کنند و آنها را از طریق لوله‌ای انعطاف‌پذیر که درون یک رگ بزرگ در ناحیۀ گردن یا قفسۀ سینه بیمار وارد کرده‌اند، به وی باز می‌گردانند. از سلول‌های بنیادی پیوندی، سلول‌های خونی جدیدی ساخته می‌شوند.شاید مطالعۀ مقالۀ «پیوند مغز استخوان و پیوند سلول‌های بنیادی خون محیطی: پرسش و پاسخ» برای شما مفید باشد.

سؤال‌هایی که می‌توانید پیش از انجام پیوند سلول‌های بنیادی از پزشک بپرسید:
    فواید و خطرات احتمالی پیوند سلول‌های بنیادی چیست؟ چه مدتی لازم است در بیمارستان بستری باشم؟ آیا به مراقبت‌های ویژه نیاز پیدا خواهم کرد؟ چگونه در مقابل آلودگی و میکروب (Germs) از من محافظت خواهند کرد؟در مورد عوارض جانبی چه کاری از دستمان برمی‌آید؟تأثیر پیوند سلول‌های بنیادی بر فعالیت‌های معمول من چگونه خواهد بود؟احتمال اینکه کاملاً بهبود پیدا کنم چقدر است؟

تغذیه و فعالیت‌ ورزشی
تغذیه و فعالیت‌ ورزشی بسیار مهم است. که با تغذیۀ مناسب و انجام فعالیت ورزشی تا سر حد امکان، از خود مراقبت کنید.برای حفظ وزن مناسب، به میزان مناسب کالری نیازمند هستید. همچنین برای حفظ توانتان نیز به پروتئین کافی نیاز دارید. تغذیۀ مناسب می‌تواند به شما کمک کند تا حال بهتر و انرژی بیش‌تری داشته باشید.گاهی، به‌خصوص در حین درمان یا کمی پس از به پایان رسیدن آن، ممکن است اشتها نداشته باشید، ناراحت یا خسته باشید، مزۀ غذاها به نظرتان به خوبی گذشته نباشد. علاوه براین، عوارض جانبی درمان (از جمله بی‌اشتهایی، حالت تهوع، استفراغ یا زخم‌های دهان) می‌توانند تغذیۀ مناسب را دشوارتر کند. پزشک، متخصص تغذیه یا یک مراقب دیگر می‌تواند روش‌هایی را برای مقابله با این مشکلات به شما پیشنهاد کند.بسیاری از بیماران معتقدند هنگامی‌‌که فعالند، حالشان بهتر می‌شود. پیاده‌روی، یوگا، شنا و فعالیت‌های از این دست می‌تواند شما را نیرومند نگه دارد و انرژیتان را افزایش دهد. ورزش می‌تواند حالت تهوع و درد را کاهش دهد و کنار آمدن با درمان را آسان‌تر کند. ورزش به کاهش استرس نیز کمک می‌کند. حتماً پیش از آغاز هر نوع فعالیت ورزشی، با پزشک خود مشورت کنید. همچنین، در صورتی‌که انجام فعالیت ورزشی خاصی باعث ایجاد درد یا دیگر مشکلات شد، حتماً پزشک یا پرستار خود را در جریان بگذارید.

مراقبت پیگیرانه
پس از به پایان رسیدن درمان مربوط به لنفوم هوچکین لازم است مرتباً مورد معاینه قرار بگیرید. گاهی اوقات، حتی هنگامی‌که دیگر هیچ اثری از سرطان در بیمار دیده نمی‌شود، سرطان باز می‌گردد، به این دلیل که ممکن است سلول‌های لنفوم شناسایی نشده، پس از درمان در جایی در بدن بیمار باقی مانده باشند.معاینات، به شناسایی مشکلات مربوط به سلامتی – که می‌تواند ناشی از درمان سرطان باشد – نیز کمک می‌کند. احتمال ابتلای کسانی که به دلیل ابتلا به لنفوم هوچکین تحت درمان قرار گرفته‌اند به بیماری‌های قلبی؛ لوسمی؛ ملانوم؛ لنفوم غیرهوچکین؛ و سرطان‌های استخوان، پستان، ریه، معده و تیروئید بیش‌تر از دیگران است. با انجام معاینات مرتب می‌توان اطمینان حاصل کرد هر گونه تغییری در وضع سلامتی شناسایی شده و در صورت لزوم درمان خواهد شد. این معاینات می‌تواند شامل معاینۀ فیزیکی، آزمایش‌های خون، عکس‌برداری از قفسۀ سینه با اشعۀ ایکس، سی. تی. اسکن و دیگر آزمایش‌ها باشد.ممکن است به افرادی که به لنفوم هوچکین مبتلا هستند، پس از درمان واکسن آنفولانزا و واکسن‌های دیگری تزریق شود. می‌توانید دربارۀ موعد دریافت واکسن‌ با گروه مراقب خود صحبت کنید.در صورتی‌که بین دو نوبت معاینه دچار هر گونه مشکلی شدید، باید پزشک خود را در جریان بگذارید.

سؤال‌هایی که می‌توانید پس از خاتمه درمان از پزشک بپرسید:
    هر چند وقت یکبار باید برای معاینه مراجعه کنم؟
    چه آزمایش‌هایی را برای جلسات معاینۀ من توصیه می‌کنید؟
    در صورت بروز چه مشکلاتی بین دو جلسۀ معاینه باید شما را در جریان بگذارم؟

مراجع حمایتی
خبردار شدن از اینکه به لنفوم هوچکین مبتلا هستید، می‌تواند تغییراتی در زندگی شما و نزدیکانتان ایجاد کند. ممکن است کنار آمدن با این تغییرات دشوار باشد. برای شما، خانواده و دوستانتان طبیعی است که دچار احساسات مختلف و گاهی گیج‌کننده شوید.نگرانی دربارۀ روش‌های درمانی و مدیریت عوارض جانبی، بستری شدن در بیمارستان و هزینه درمان کاملاً معمول است. ممکن است بابت مراقبت از خانواده‌تان، حفظ شغلتان یا ادامۀ فعالیت‌های روزمره‌تان نیز نگران باشید.

می‌توانید برای به‌دست آوردن حمایت به مراجع زیر مراجعه کنید:
پزشکان، پرستاران و دیگر اعضای گروه مراقبت پزشکی شما می‌توانند به بسیاری از پرسش‌ها دربارۀ درمان، شغل یا فعالیت‌های دیگر شما پاسخ دهند.اگر بخواهید دربارۀ احساسات یا نگرانی‌هایتان با کسی صحبت کنید، مددکاران اجتماعی، مشاوران یا اعضای گروه‌های مذهبی می‌توانند برای این کار مناسب باشند. اغلب، مددکاران اجتماعی می‌توانند مراجعی را جهت کمک‌های مالی، حمل ونقل، مراقبت خانوادگی یا حمایت عاطفی به شما معرفی کنند.گروه‌های حمایتی نیز می‌توانند مفید باشند. در این گروه‌ها، بیماران یا اعضای خانواده‌هایشان با دیگر بیماران یا خانواده‌های آنها ملاقات می‌کنند تا آنچه دربارۀ کنار آمدن با سرطان و عوارض درمان آموخته و تجربه کرده‌اند را در اختیار یکدیگر قرار دهند. ممکن است این گروه‌ها حمایت خود را به‌طور خصوصی، از طریق تلفن و یا اینترنت ارائه کنند. می‌توانید از یکی از اعضای گروه مراقب خود دربارۀ یافتن یک گروه حمایتی بپرسید.

شرکت در تحقیقات مربوط به سرطان
پزشکان در سراسر دنیا در حال اجرای بسیاری از انواع پژوهش‌های بالینی (بررسی‌های تحقیقاتی که بیماران به‌صورت داوطلبانه در آنها شرکت می‌کنند) هستند. پژوهش‌های بالینی برای پاسخ دادن به ابهاماتی با اهمیت، و به‌منظور پی بردن به میزان تأثیرگذار بودن و بی‌خطر بودن روش‌های جدید طراحی می‌شوند.تحقیقات پیشاپیش به پیشرفت‌هایی منجر شده‌اند و پزشکان همچنان به دنبال روش‌های مؤثرتری برای درمان لنفوم هوچکین هستند. محققان در حال بررسی روش‌هایی جدیدتر و بهتر جهت درمان این سرطان، و همچنین روش‌هایی برای بهبود کیفیت زندگی مبتلایان به این نوع سرطان هستند.بیمارانی که در پژوهش‌های بالینی شرکت می‌کنند در صورتی‌که روش درمانی جدید مؤثر باشد، جزو اولین نفراتی خواهند بود که از آن روش بهره‌مند می‌شوند. و حتی اگر بیماران شرکت کننده در این پژوهش‌ها مستقیماً از آن بهره‌مند نشوند، با کمک به پزشکان از طریق افزایش معلوماتشان دربارۀ لنفوم هوچکین و چگونگی مهار آن، کمک مهمی در این زمینه انجام می‌دهند. با اینکه پژوهش‌های بالینی می‌تواند خطراتی در پی داشته باشد، پزشکان تمام تلاش خود را برای محافظت از بیمارانشان انجام می‌دهند.
منبع:ncii.ir

آنچه باید دربارۀ لنفوم هوچکین بدانید

درمان عفونت های ادراری با گیاهان

درمان عفونت های ادراری با گیاهان

دانلود موسیقی نفس از حجت اشرف زاده

دانلود آهنگ جدید به نام

دانلود آهنگ جدید حجت اشرف زاده بنام نفس

دانلود آهنگ جدید حجت اشرف زاده بنام نفس با بالاترین کیفیت از سایت بکوب

آهنگ جدید حجت اشرف زاده بنام نفس,دانلود آهنگ جدید حجت اشرف زاده بنام نفس,آهنگ حجت اشرف زاده بنام نفس,دانلود آهنگ حجت اشرف زاده بنام نفس,دانلود نفس از حجت اشرف زاده,نفس از حجت اشرف زاده,موسیقی نفس از حجت اشرف زاده,دانلود موسیقی نفس از حجت اشرف زاده

آهنگ زیبای نفس از حجت اشرف زاده با آهنگسازی بهروز صفاریان و ترانه سرا احمد امیرخلیلی

برای دانلود آهنگ به ادامه مطلب مراجعه نمایید

متن آهنگ زیبای حجت اشرف‌ زاده بنام نفس

شلیک کن اما نمی دونی ما هر دو درگیر یه احساسیم

ما هر دو میجنیگم میمیرم اما هم دیگه رو اصلا نمی شناسیم

شلیک کن اما نمی دونی ما هر دو درگیر یه احساسیم

ما هر دو میجنیگم میمیرم اما همو اصلا نمی شناسیم

من مطمعنم که تو مثل ما خونت هنوز چشم انتظارت هست

با اینکه دلتنگی تو هر لحضه حس میکنی یکی کنارت هست

برای من که عاشقم جهانو بی قفس بکش

فقط همین یه لحضه رو کنار من نفس بکش

فقط همین یه لحضه رو کنار من نفس بکش

دنیاتو زیر گریه ها دیدی وقتی که بمب خونه خرابت کرد

ببین که بین عقلو احساست برای جنگ کی انتخابت کرد

به غیر تنهایی به غیر از من میون ما هیچ ارتباطی نیست

ما فرق اینو خوب میدونیم به غیر عشق راه نجاتی نیست

برای من که عاشقم جهانو بی قفس بکش

فقط همین یه لحضه رو کنار من نفس بکش

فقط همین یه لحضه رو کنار من نفس بکش

شلیک کن اما نمی دونی ما هر دو درگیر یه احساسیم

ما هر دو میجنیگم میمیرم اما هم دیگه رو اصلا نمی شناسیم

شلیک کن اما نمی دونی ما هر دو درگیر یه احساسیم

ما هر دو میجنیگم میمیرم اما همو اصلا نمی شناسیم

من مطمعنم که تو مثل ما خونت هنوز چشم انتظارت هست

با اینکه دلتنگی تو هر لحضه حس میکنی یکی کنارت هست

برای من که عاشقم جهانو بی قفس بکش

فقط همین یه لحضه رو کنار من نفس بکش

فقط همین یه لحضه رو کنار من نفس بکش

دنیاتو زیر گریه ها دیدی وقتی که بمب خونه خرابت کرد

ببین که بین عقلو احساست برای جنگ کی انتخابت کرد

به غیر تنهایی به غیر از من میون ما هیچ ارتباطی نیست

ما فرق اینو خوب میدونیم به غیر عشق راه نجاتی نیست

برای من که عاشقم جهانو بی قفس بکش

فقط همین یه لحضه رو کنار من نفس بکش

فقط همین یه لحضه رو کنار من نفس بکش

 حجت اشرف زاده اهل نیشابور است و متولد سال 1358 است.او کارشناس نرم افزار است

و شاگرد بزرگانی چون شجریان و محسن نفر و پرویز مشکاتیان است

دانلود آهنگ جدید حجت اشرف زاده بنام نفس

کولونوسکوپی چیست؟

کولونوسکوپی چیست؟

کولونوسکوپی,بیماری کولونوسکوپی,کولونوسکوپی در بارداری,علائم کولونوسکوپی,درمان کولونوسکوپی,درمان کولونوسکوپی با طب سوزنی,مواد غذایی مناسب برای درمان کولونوسکوپی,کولونوسکوپی را چگونه درمان کنیم,کولونوسکوپی در کودکان,کولونوسکوپی در بزرگسالان,کولونوسکوپی در نوزادان,کولونوسکوپی در بهار,کولونوسکوپی در تابستان,کولونوسکوپی در پاییز,کولونوسکوپی در زمستان,آشنایی با کولونوسکوپی,همه چیز در مورد کولونوسکوپی,کولونوسکوپی واگیردار است,کولونوسکوپی و درمان آن,ورزشهای مناسب برای درمان کولونوسکوپی

به گزارش بی اس ام اس کولونوسکوپی روشی است که جهت مشاهده روده بزرگ و راست روده برای تشخیص بافت ملتهب، زخم و رشد غیر طبیعی بافت روده و پولیپ استفاده می شود. هنگامیکه بیمار با مشکلاتی در اجابت مزاج، درد شکم، خونریزی از مقعد و یا کاهش وزن به پزشک مراجعه می کند، برای بررسی دقیقتر غالبا به او کولونوسکوپی پیشنهاد می شود.

چگونه برای کولونوسکوپی آماده شویم؟
معمولا پزشکان دستورالعمل نوشته شده ای را برای آمادگی بیمار جهت انجام این تست به او می دهند. همه جامدات باید از دستگاه گوارش با پیروی از یک رژیم غذایی مایع از یک تا سه روز قبل از انجام کولونوسکوپی خالی شوند. بیماران باید از نوشیدن مایعات حاوی رنگ بنفش یا قرمز خودداری کنند.
مایعات مجاز عبارتند از:
– آب گوشت یا مرغ بدون چربی
– آب میوه
– آب
– قهوه ساده
– چای ساده
– نوشیدنیهای ورزشی
– ژله

شب قبل از کولونوسکوپی، استفاده از مسهل و یا تنقیه و شیاف لازم است.مسهل دارویی است که مدفوع را شل می کند و اجابت مزاج را افزایش می دهد.مسهلها معمولا به شکل قرص یا به عنوان یک پودر که باید در آب حل شوند می باشند.
تنقیه با وارد کردن آب به مقعد یا محلول صابون ملایم و با استفاده از یک بطری شستشوی مخصوص انجام می شود.

 

بیماران باید با پزشک درباره داروها و ویتامینهایی که استفاده می کنند با پزشک مشورت کنند.همانند:
– آسپیرین
– داوهای آرتروز
– رقیق کننده های خون
– داروهای دیابت
– ویتامینهایی که حاوی آهن هستند
از آنجاییکه جهت انجام کولونوسکوپی از داروهای آرامبخش استفاده می شود،بیمار تا 24 ساعت بعد از انجام این تست اجازه رانندگی ندارد.پس لازم است که بیمار برای رفتن به منزل از قبل فکری بکند.

 

کولونوسکوپی چگونه انجام می شود؟

در طول مدت انجام کولونوسکوپی بیمار روی تخت به پهلوی چپ دراز می کشد. اغلب، داروی آرامبخش ملایمی به بیمار تزریق می شود تا در طول مدت انجام این تست، آرام باشد و دردی احساس نکند. در بعضی موارد هم داروی مسکن قویتری لازم می شود.

 

 

پزشک لوله باریک و قابل انعطاف و بلندی که یک سر آن دوربین تعبیه شده و آغشته به ژل روان کننده است و کولونوسکوپ نام دارد را به آرامی از مقعد وارد راست روده می کند. این لوله برای کمک به دید بهتر پزشک، روده بزرگ را با گاز دی اکسید کربن باد می کند. دوربین سر لوله، تصاویر روده بزرگ را بر روی صفحه نمایش منتقل می کند و پزشک به دقت به بررسی روده می پردازد.خونریزی و سوراخ شدن روده بزرگ در حین کولونوسکوپی هرچند از عوارض غیرمعمول است اما دور از ذهن نیست.

برداشتن پولیپها و بیوپسی:
پزشک در صورت مشاهده پولیپ در روده بزرگ، آنها را برمیدارد و بعد از اتمام کولونوسکوپی آنها را از نظر بررسی سرطانی بودنشان به آزمایشگاه می فرستد.
پولیپ در بزرگسالان شایع است اما اغلب بدون خطر است.با اینحال گاهی سرطان روده بزرگ از یک پولیپ شروع می شود. بنابراین برداشتن آنها در جلوگیری از سرطان روده بزرگ موثر است.پزشک در حین کولونوسکوپی چنانچه بافت غیرطبیعی مشاهده کند نمونه ای از آنرا برمیدارد که به این عمل بیوپسی می گویند و پزشک می تواند با میکروسکوپ به بررسی دقیق نمونه گرفته شده بپردازداگر در حین برداشتن پولیپ و یا بیوپسی خونریزی اتفاق بیفتد، پزشک یا استفاده از یک پروب الکتریکی و یا داروهای مخصوص، از طریق کولونوسکوپ جلوی آنرا می گیرد.

بهبودی
کولونوسکوپی معمولا بین 30 تا 60 دقیقه طول می کشد. درد شکم و نفخ در ساعتهای اولیه بعد از کولونوسکوپی گاهی پیش می آید. ممکن است که لازم باشد بیمار یک تا دو ساعت بعد از این تست در کلینیک باشد.بهبودی کامل بیمار و از بین رفتن اثر داروی آرامبخش تا روز بعد طول می کشد.
بیمارانی که بعد از انجام کولونوسکوپی دچار حالات و عوارض زیر شوند باید بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهند:
– درد شکمی
– تب
– مدفوع خونی
– سرگیجه
– ضعف

کولونوسکوپی برای چه کسانی لازم است
– افراد بالای 50 سال
– افرادی که در خانواده شان سابقه بیماریهای التهابی روده یا سرطان روده دارند.
– افرادی که دچار اسهال یا یبوست بیش از یک هفته شوند.
– افرادی که متوجه وجود خون در مدفوع می شوند.
– افرادی که سابقه پولیپ روده دارند.

بنا به تشخیص پزشک، گاهی لازم است به صورت دوره ای کولونوسکوپی انجام شود.
منبع:ir-med.com

کولونوسکوپی چیست؟

رزماری به گردش مناسب خون کمک می کند

رزماری به گردش مناسب خون کمک می کند

خواص رزماری,فواید رزماری,رزماری درمانی,خاصیت رزماری,خواص رزماری درمانی,خواص رزماری برای پوست,خواص رزماری برای مو,خواص رزماری برای جوانی,خواص رزماری برای بارداری,خواص خوردن رزماری,فواید رزماری خام,فواید رزماری پخته

به گزارش بی اس ام اس : «رزماری» گیاه بومی خط ساحلی مدیترانه است اما در کشورهای اروپا، مکزیک و آمریکای شمالی نیز پیدا می شود. از آن جایی که این گیاه کنار دریاها می روید به آن لقب رزماری یعنی «شبنم دریایی» داده شده است. به گزارش سایت «ehow» رزماری که یکی از معروف ترین گیاهان به حساب می آید دارای بوی مطبوع و خاصیت پیش گیری و درمانی متعددی است.

● خواص:

دو نوع اسید مهم که خاصیت آنتی اکسیدان و ضدالتهابی دارند در این گیاه موجود است. این ۲ نوع ماده التهابی را که باعث آسم، بیماری کبدی و قلبی می شود کاهش می دهد.

اسیدهای طبیعی و ویتامینE موجود در این گیاه سلول های بدن را از آسیب های رادیکال های آزاد محافظت می کند.

محققان دریافتند، این گیاه هورمون های استروژن را که باعث بروز سرطان سینه می شود غیرفعال می سازد.

عصاره این گیاه، با محافظت از مواد تشکیل دهنده سلول های پوست از آسیب های پوستی مربوط به سن مانند چین و چروک پیش گیری می کند.

مصرف منظم عصاره رزماری، عملکرد کلیه را بهبود می بخشد، جریان ادرار را افزایش می دهد و ماده معدنی لازم مانند سدیم و پتاسیم را حفظ می کند.

روغن این گیاه برای تحریک رشد مو، تقویت فعالیت ذهنی، تسکین از ناراحتی و درد تنفسی، کاهش ناراحتی ها و دردهای مربوط به قاعدگی، زخم معده، پروستات، روده، سنگ کلیه و… موثر است.

افزودن چند برگ رزماری به غذاهای گوشتی، هضم غذا را سرعت می بخشد.

چای رزماری، برای درمان سرماخوردگی، سردرد، اختلال عصبی، تسکین درد عضلات و آرامش عصب موثر است.

استفاده موضعی از روغن آن برای رفع درد آرتریت و مصرف خوراکی آن برای رفع التهاب دردناک آرتریت مفید است.

برای منظم کردن قاعدگی، چای رزماری بخورید.

از آن جا که این گیاه خاصیت ضدباکتریایی دارد، پارچه آغشته به چای این گیاه را به زیر بغل بمالید تا بوی نامطبوع از بین برود.

برای به هوش آوردن فرد، پارچه آغشته به چند قطره روغن رزماری را جلوی بینی فرد قرار دهید.

رزماری گردش خون به سر و مغز را افزایش می دهد.

این گیاه سیستم دفاعی بدن را تقویت می کند و ورم را کاهش می دهد.

روغن رزماری خاصیت ضدعفونی کننده دارد و به عنوان دهان شو برای رفع بوی نامطبوع دهان به کار برده می شود.

ماساژ دادن منظم پوست با این روغن پوست را تقویت می کند و خشکی پوست را نیز از بین می برد.

منبع:روزنامه خراسان

رزماری به گردش مناسب خون کمک می کند

خشکی دهان بیماری است؟

خشکی دهان بیماری است؟

خشکی دهان,بیماری خشکی دهان,خشکی دهان در بارداری,علائم خشکی دهان,درمان خشکی دهان,درمان خشکی دهان با طب سوزنی,مواد غذایی مناسب برای درمان خشکی دهان,خشکی دهان را چگونه درمان کنیم,خشکی دهان در کودکان,خشکی دهان در بزرگسالان,خشکی دهان در نوزادان,خشکی دهان در بهار,خشکی دهان در تابستان,خشکی دهان در پاییز,خشکی دهان در زمستان,آشنایی با خشکی دهان,همه چیز در مورد خشکی دهان,خشکی دهان واگیردار است,خشکی دهان و درمان آن,ورزشهای مناسب برای درمان خشکی دهان

به گزارش بی اس ام اس خشکی دهان یک بیماری است که معمولا از کاهش تولید بزاق بوجود می آید فرد دارای خشکی دهان به سختی صحبت می کنند و ممکن است منجر به سوء تغذیه در او شود خشکی دهان در اثر ( مشکلات عصبی، ناراحتی، تحت استرس بودن، کم آبی بدن یا مصرف برخی داروها ) می باشد. بسیاری از افراد مسن خشکی دهان دارند و آن یک بخش طبیعی مربوط به سن نیست خشکی دهان روی 10 درصد از مردم تاثیر می گذارد و در زنان بیشتر از مردان است.

چرا بزاق مهم است
بزاق به مرطوب نگه داشتن دهان، محافظت دندان ها از پوسیدگی، التیام زخم ها در دهان شما کمک می کند و مانع از عفونت دهان توسط باکتری ها، ویروس ها و قارچ ها می شود.بزاق به هضم غذا کمک می کند و در حس چشایی، جویدن و بلع نیز نقش دارد. بزاق مانع خشکی دهان در فرد می شود.خشکی دهان می تواند ناراحت کننده باشد بعضی از مردم متوجه احساس خشکی ، سوزش در دهان و یا مشکل به هنگام غذا خوردن در گلو دارند ممکن است در اثر خشکی بیش از حد، مشکل بلع و خفگی رخ دهد همچنین، افراد مبتلا به خشکی دهان ممکن است زخم دهان، لب ترک خورده و خشک، زبان خشن داشته باشند. زمانی که غدد بزاقی دهان به درستی کار نکند بزاق تولید نمی شود به این دلیل خشکی دهان ممکن است وجود داشته باشد و بزاق به اندازه کافی برای سالم نگه داشتن دهان وجود ندارد.

علائم خشکی دهان
این علائم شامل ( خشکی در دهان، ضخامت بزاق، زخم ها و یا شکاف پوست گوشه دهان، لبهای ترک خورده، بوی بد دهان، مشکل در صحبت کردن و بلع، گلو درد، تغییر حس طعم، عفونت قارچی در دهان، افزایش پلاک، بیماری پوسیدگی دندان و لثه ) می باشد.

دلایلی که غدد بزاقی بدرستی کار نمی کند
بیشتر از 400 نوع دارو می تواند باعث شود غدد بزاقی بزاق کمتر تولید کند به عنوان مثال دارو برای ( بی اختیاری ادرار، آلرژی ها، داروهای ادرارآور، ضد التهاب غیر استروئیدی، فشار خون بالا و افسردگی ) اغلب باعث ایجاد دهان خشک می شودبرخی از بیماری ها مانند ( دیابت، شوگرن ( بیماری خود ایمنی ) سبب کاهش بزاق می شوند.سندرم شوگرن هم می تواند به خودی خود و یا با یکی از بیماری های خود ایمنی مثل آرتریت روماتوئید و یا لوپوس رخ دهد. این بیماری سبب کاهش تولید بزاق و اشک می شود و می تواند در هر سنی رخ دهد.درمان سرطان می تواند روی غدد بزاقی تاثیر بگذارد.پرتو درمانی سر و گردن می تواند سبب کاهش و یا عدم تولید بزاق شود.شیمی درمانی ممکن است سبب شود تا غدد بزاقی بزاق ضخیم تری تولید کند و باعث داشتن دهانی خشک و چسبناک شود.علل دیگر خشکی دهان شامل ( تنفس تند و سریع، اختلال پانیک، آلکالوز تنفسی، کتواسیدوز دیابتی، آمبولی ریه، سپسیس، پنومونی، بیماری فیبروز کیستیک، اورژانس های قلب ) می باشد.

درمان خشکی دهان
درمان دهان خشک بستگی به علت آن دارد. اگر شما فکر می کنید خشکی دهان دارید به دندانپزشک و یا پزشک مراجعه کنید او می تواند علت خشکی دهان شما را تعیین کند اگر عارضه خشکی دهان با دارو باشد پزشک شما ممکن است داروهای شما را تغییر و یا دوز آن تنظیم کند.اگر شما خشکی دهان دارید باید دندانهای خود را سالم نگه دارید بزاق به حفاظت دندان از پوسیدگی کمک می کند اما بدون بزاق ممکن است شما با احتمال بیشتری به پوسیدگی دندان و یا عفونت های دیگر در دهان مبتلا شوید.دندان های خود را با مسواک فوق العاده نرم و بعد از هر وعده غذا و هنگام خواب مسواک بزنید می توانید موی مسواک خود را با آب گرم نرم کنید.جویدن آدامس می تواند به تحریک جریان بزاق کمک کند اما قند موجود در آدامس و یا آب نبات برای دندان ها مناسب نیست.درمان های دیگر شامل داروهایی که به افزایش جریان بزاق مانند پیلوکارپین ( Salagen ) و سویملین ( Evoxac ) کمک می کند از مصرف این داروها در افراد مبتلا به آسم یا گلوکوم اجتناب شود.از خوردن غذاهای شیرین و چسبنده اجتناب کنید اگر خوردید بلافاصله پس از آن مسواک بزنید.
ممکن است استفاده از بزاق مصنوعی برای مرطوب نگه داشتن دهان لازم شود.
توتون و تنباکو یا الکل سبب خشکی دهان می شود.
همیشه از خمیر دندان دارای فلوراید استفاده کنید.
فرد باید آب بیشتری در طول روز مصرف کند.
هر روز به آرامی از نخ دندان استفاده کنید.
منبع:‌foodregime.com

خشکی دهان بیماری است؟

دانلود آهنگ تتل و راز صندوقچه

دانلود آهنگ جدید به نام

دانلود تیتراژ فیلم سینمایی تتل و راز صندوقچه

دانلود تیتراژ فیلم سینمایی تتل و راز صندوقچه با بالاترین کیفیت از سایت بکوب

تیتراژ فیلم سینمایی تتل و راز صندوقچه,دانلود تیتراژ فیلم سینمایی تتل و راز صندوقچه,تیتراژ تتل و راز صندوقچه,دانلود تیتراژ تتل و راز صندوقچه,آهنگ تیتراژ تتل و راز صندوقچه,دانلود آهنگ تیتراژ تتل و راز صندوقچه,آهنگ تتل و راز صندوقچه,دانلود آهنگ تتل و راز صندوقچه

ترانه ای از حمید عسگری و مهدی اردلان با آهنگی از مرتضی ساعدی

برای دانلود این آهنگ به ادامه مطلب مراجعه کنید

متن اهنگ تیتراژ فیلم سینمایی تتل و راز صندوقچه

آهای اهای بچه ها اسم من تتله

تو شهر جنگلی بود مهربونی پره

صندوقچه ی قدیمی پره اسباب بازیه

اما بابا مامانا میگن اون تو رازیه

پدر بزرگ خوبم مبگه که بازش نکن

باید که باسواد شی بیخودی خواهش نکن

باید بری مدرسه درساتو خوب بخونی

حرف مامانو گوش کن تا تو جنگل بمونی

آهای اهای بچه ها اسم من تتله

تو شهر جنگلی بود مهربونی پره

صندوقچه ی قدیمی پره اسباب بازیه

اما بابا مامانا میگن اون تو رازیه

پدر بزرگ خوبم مبگه که بازش نکن

باید که باسواد شی بیخودی خواهش نکن

باید بری مدرسه درساتو خوب بخونی

حرف مامانو گوش کن تا تو جنگل بمونی

دانلود آهنگ با کیفیت 128 -2.6 مگا بایت

دانلود تیتراژ فیلم سینمایی تتل و راز صندوقچه

بیماری خراش گربه چیست؟

بیماری خراش گربه چیست؟

بیماری خراش گربه,بیماری بیماری خراش گربه,بیماری خراش گربه در بارداری,علائم بیماری خراش گربه,درمان بیماری خراش گربه,درمان بیماری خراش گربه با طب سوزنی,مواد غذایی مناسب برای درمان بیماری خراش گربه,بیماری خراش گربه را چگونه درمان کنیم,بیماری خراش گربه در کودکان,بیماری خراش گربه در بزرگسالان,بیماری خراش گربه در نوزادان,بیماری خراش گربه در بهار,بیماری خراش گربه در تابستان,بیماری خراش گربه در پاییز,بیماری خراش گربه در زمستان,آشنایی با بیماری خراش گربه,همه چیز در مورد بیماری خراش گربه,بیماری خراش گربه واگیردار است,بیماری خراش گربه و درمان آن,ورزشهای مناسب برای درمان بیماری خراش گربه

به گزارش بی اس ام اس آیا شما از آن دسته افرادی هستید که گربه (مخصوصا بچه گربه) را دوست دارید؟ آیا در منزلتان گربه وجود دارد؟ آیا شما می‌دانید که این حیوان ملوس، ممکن است شما را بیمار کند؟چشمان گربه آنقدر ملوس است که نمی‌توانید از ناز و نوازش کردن آن دست بکشید. زندگی مشترک با حیوانات، باعث انتقال و بروز بیماری‌های مختلفی در انسان‌ها می‌شود. بیماری‌های قارچی، باکتریایی و ویروسی از راه تماس پوستی و یا دهانی به انسان منتقل می‌شود.امیدوارم با خواندن این مطلب، مقداری به سلامت خود و کودک دلبندتان توجه کنید.

بیماری خراش گربه (Cat-scratch disease)
از بیماری‌های باکتریایی، منتقله از حیوانات به انسان است. این بیماری اغلب در کودکان، پس از یک یا دو هفته در اثر چنگ زدن، گازگرفتن و لیسیدن انسان توسط گربه آلوده به باکتری ایجاد می‌شود.به طور معمول زیر ناخن گربه، یک‌سری میکروب وجود دارد که در صورت چنگ زدن گربه، به فرد منتقل می‌شوند. پس از انتقال این میکروب‌ها، انسان تا سه روز متوالی تب می‌کند و گاهی نیز دچار تهوع و سردرد می‌شود.خوشبختانه در اغلب اوقات بیماری خودبه‌خود بهبود پیدا می‌کند.

خصوصیات بیماری خراش گربه
این بیماری مسری نیست. این بیماری معمولا جنس مذکر را مبتلا می‌کند.این بیماری، در فصول پاییز و زمستان و در هوای معتدل بیشتر بروز می‌کند.از آنجایی که این بیماری توسط کک گربه هم منتقل می‌شود، پس باید مراقب حشراتی که در موهای این حیوان هستند نیز باشید

انتقال بیماری خراش گربه
بچه گربه‌ها در انتقال بیماری نقش مهم‌تری دارند، زیرا بیشتر از گربه‌های بالغ این باکتری‌ها را در خون خود حمل می‌کنند.نتایج آزمایش‌ها نشان می‌دهد که کک‌ها به عنوان ناقل این بیماری در میان گربه‌ها هستند.همچنین گزارش شده است که این باکتری در کنه وجود دارد. ولی انتقال بیماری توسط نیش کنه ثابت نشده است.

علت بیماری خراش گربه
امروزه گمان می‌رود که باکتری بارتونلا هنسلا، تنها عامل مسبب بیماری خراش گربه باشد.نزدیک به نیمی از گربه‌ها در طول زندگی خود مدتی ناقل این باکتری بوده‌اند.این باکتری گربه را دچار بیماری نمی‌کند و در بزاق گربه زندگی می‌کند تا از راه خراش یا گازگرفتن گربه ( به‌خصوص بچه گربه) به انسان منتقل می‌شود.از آنجایی که این بیماری توسط کک گربه هم منتقل می‌شود، پس باید مراقب حشراتی که در موهای این حیوان هستند نیز باشید.

 

علائم بیماری خراش گربه
گازگرفتگی یا خراشی که بهبود پیدا نمی‌کند یا بدتر می‌شود.معمولا 4 تا 10 روز پس از تماس انسان با یک گربه، یک ضایعه پوستی در منطقه آسیب دیده ایجاد می‌شود.سپس غدد لنفاوی سر و گردن و یا زیر بغل بزرگ و دردناک می‌شوند.قرمزی یا جوش‌های چرکی در محل زخم ایجاد می‌شود.علائمی مشابه آنفلوآنزا از جمله: ضعف، تب، لرز، کوفتگی، بیقراری، بدن‌درد، دل‌درد، کمردرد، سردرد، کاهش اشتها و گاهی تشنج نیز ممکن است در فرد بیمار دیده شوند.

 

عوارض بیماری خراش گربه
خطر معمولاً در کسانی وجود دارد که نقص سیستم ایمنی، ایدز یا دیابت دارند.

از جمله عوارض ایجاد شده در این افراد عبارت است از:
تشنج
ضایعات چشمی
التهاب ملتحمه چشم همراه با التهاب و تورم غدد لنفاوی نزدیک به گوش
ضایعات پوستی : این ضایعات، سپس به استخوان و سایر نواحی بدن انتشار می‌یابند.
ضایعات کبدی و طحال
التهاب مغز (آنسفالیت)
التهاب عصب
جنون
مننژیت
گلودرد

تشخیص بیماری خراش گربه
داشتن سابقه تماس با گربه (به خصوص گاز گرفتگی و پنجه زدن) کمک کننده می‌باشد، به ویژه اگر یک غده لنفاوی نیز در نزدیکی آن ناحیه بزرگ شده باشد.آزمایش‌های دیگری از قبیل: آزمایش پوستی ناحیه خراش و یا رنگ آمیزی رسوب نقره از بیوپسی غدد لنفاوی باکتری در زیر میکروسکوپ نیز به تشخیص بیماری کمک می‌کند.

درمان بیماری خراش گربه
بیماری معمولاً خود به خود، همراه یا بدون درمان، در مدت یک ماه بهبود می‌یابد.
در بیماران مبتلا به ضعف سیستم ایمنی بدن، عوارض و علائم بیماری شدیدتر است، و به همین خاطر نیاز به درمان با آنتی‌بیوتیک می‌باشد. آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند: ریفامپین، سیپروفلوکساسین، کوتریموکسازول، آزیترومایسین و داکسی سایکلین برای درمان استفاده می‌شوند.
منبع:tebyan.net

بیماری خراش گربه چیست؟

ضد درد قاعدگی

ضد درد قاعدگی

درد قاعدگی,بیماری درد قاعدگی,درد قاعدگی در بارداری,علائم درد قاعدگی,درمان درد قاعدگی,درمان درد قاعدگی با طب سوزنی,مواد غذایی مناسب برای درمان درد قاعدگی,درد قاعدگی را چگونه درمان کنیم,درد قاعدگی در کودکان,درد قاعدگی در بزرگسالان,درد قاعدگی در نوزادان,درد قاعدگی در بهار,درد قاعدگی در تابستان,درد قاعدگی در پاییز,درد قاعدگی در زمستان,آشنایی با درد قاعدگی,همه چیز در مورد درد قاعدگی,درد قاعدگی واگیردار است,درد قاعدگی و درمان آن,ورزشهای مناسب برای درمان درد قاعدگی

به گزارش بی اس ام اس : این نوع درد بیشتردر اوایل قاعدگی معمولاً از قسمت ناف و لگن شروع وداخل دو پا ادامه دارد.

نسخه های ضد درد:

الف):ضد درد موضعی و سریع:

قرار دادن کیسه آب گرم روی منطقه زیر ناف

ب):یک چنگ از گیاه گل راعی(هوفاریقون-چای کوهی)را با تکه ای نبات به مدت 10 دقیقه دم کرده روزی 2 لیوان میل کنید.

ج):یک قاشق چایخوری از مخلوط تخم رازیانه وتخم گشنیز را با یک لیوان آب جوش دم کرده روزی 2 نیم لیوان میل کنید.

د): یک قاشق غذاخوری گل بابونه با تکه ای نبات با یک لیوان آب جوش به مدت 15 دقیقه دم کرده روزی 2 فنجان میل کنید.

منبع:rezamohammadijavidi.blogfa.com

ضد درد قاعدگی