آترواسکلروز چیست

آشنایی با بیماری آترواسکلروز

رسوبات چربی و سایر مواد در سرخرگ‌های بدن شما تجمع مییابد و این امر موجب تنگی آنها میشود و عبور جریان خون دشوار می‌گردد که به این حالت “تصلب شرایین” یا همان “آترواسکلروز” می‌گویند. این وضعیت به انسداد عروق خونی قلب (سرخرگ‌ها) و در نتیجه بروز حمله قلبی یا درد قفسه سینه منجر می‌شود.

وقتی دیواره داخلی یک سرخرگ آسیب ببیند، یک نوع از سلول‌های خونی به نام پلاکت‌ در محل‌ صدمه دیده، گرد هم می‌آیند. رسوبات چربی نیز در این نقاط جمع می‌شوند.

در ابتدا رسوبات فقط شامل هزارها سلول‌ حاوی چربی است، اما با پیشرفت این فرآیند، پلاکت ها به لایه‌های عمیق‌تر دیواره سرخرگ حمله کرده و موجب ایجاد زخم و رسوب پلاک می‌شوند. مشخصه اصلی تصلب شریان، تجمع مقادیر زیاد رسوب چربی (پلاک) است.

مهم ترین خطر این رسوبات، تنگ شدن مجرای سرخرگی است که خون در آن جریان می‌یابد. وقتی این حالت روی می‌دهد بافت‌های بدن که از طریق سرخرگ مبتلا، تغذیه می‌شوند، به مقدار کافی خون دریافت نمی‌کنند، به خصوص حین ورزش که این نیاز افزایش می‌یابد.

این احتمال نیز وجود دارد که قطعه‌ای از رسوبات چربی از جدار رگ کنده شده و با جریان خون حرکت کرده و در مکانی دورتر یک سرخرگ را مسدود کند. به این حالت آمبولی سرخرگی می‌گویند.

آترواسکلروز نوع دیگری از آرتریواسکلروز (arteriosclerosis) است، اما هر دو واژه اغلب به جای هم استفاده می‌شوند. واژه آرتریواسکلروز به سخت شدن سرخرگ اشاره دارد.

بدن شما قادر است تا حدی خود را در برابر خطر باریک‌شدن سرخرگ محافظت کند که این کار را از طریق تولید تدریجی ارتباطات جدید سرخرگی که خون را از اطراف ناحیه تنگ شده منحرف می‌کنند، انجام می‌دهد. به این حالت گردش جانبی یا موازی می‌گویند.

در صورت ابتلا به مقادیر قابل توجه آترواسکلروز در یک بخش از بدن، احتمال وجود درجاتی از این بیماری در دیگر قسمت‌های بدن نیز وجود دارد. به عنوان مثال فردی که در اندام‌های تحتانی خود، گردش خون سرخرگی ضعیف دارد، به دلیل وجود تنگی مشابه در سرخرگ‌های کرونر نسبت به آنژین یا حمله قلبی مستعدتر است.

در درمان این بیماری از شیوه‌های خاصی به منظور باز کردن نواحی باریک شده در سرخرگ و یا از عمل جراحی به منظور عبور میان‌بُر از روی پلاک‌ها استفاده می‌شود. همراه با آن اقداماتی برای کنترل تجمع پلاک‌ها در آینده انجام می‌شود. این اقدامات شامل نکات تغذیه‌ای و احتمالا مصرف داروست.

پزشکان اعتقاد دارند علاوه بر رژیم های غذایی و استرس های محیطی برخی از داروها و اقدامات نیز در وقوع تصلب شرایین و مشکلات قلبی عروقی تاثیر دارند به همین دلیل باید از آن ها دوری کرد. به اعتقاد پزشکان داروهای بدن سازی و لاغرکننده های گیاهی سبب بروز بیماری های قلبی عروقی، نارسایی های قلبی و در مواردی مرگ ناگهانی می شوند. آندروژن های آنابولیک همچون ناندرولون یا داروهای گیاهی ضداشتها از جمله ی این داروهای زیانبار به شمار می آیند.

تاکنون در پیشگیری از تصلب شرایین، ترکیب استاتین، نیاسین و مکمل‌های بازدارنده جذب کلسترول روده‌ای٬ در تغییر عمومی و مشترک (و نه بهینه‌سازی) الگوهای لیپوپروتئینی موفق‌ترین بوده‌است. طبق یک پژوهش در فنلاند٬ در بسیاری از پیشگیری‌های ثانویه و چندین آزمایش پیشگیرانه اولیه، کلاس‌های گوناگونی از عوامل تغییردهنده جای‌گاه بیان لیپوپروتئین (که به نادرست به نام کاهنده کلسترول شناخته شده‌اند)٬ نه تنها باعث کاهشی پیوسته در آمار حمله قلبی، سکته و بستری شدن در بیمارستان داشتند بلکه میزان مرگ و میر به هر علت نیز کاهش یافت. هردو آزمایش برروی انسان و حیوان٬ شواهدی از پسرفت بیماری را در پیشگیری‌های ترکیبات شامل نیاسین نشان داده است.ترک کردن سیگار، ورزش های منظم و کاهش دادن استرس های روزمره نیز از جمله مواردی است که برای پیشگیری از تصلب شرایین مفید می باشد.باید تصلب شرایین را جدی بگیریم